هر چقدر هم در کارتان مهارت داشته باشید، اگر نتوانید بهخوبی با مردم ارتباط برقرار کنید، موفق نخواهید شد.
داشتن روابط عمومی قوی باعث پیشرفت کارها میشود. بدون بازخورد از طرف اجتماع انسان در محدودهی اطلاعات خود درجا میزند و به تجربیات شخصیاش بسنده خواهد کرد.
به زبان ساده یعنی کنترل احساسات مهم است. آخرین باری که توانستید با شخصی عصبانی و یکدنده گفتگو کنید را یادتان میآید؟ من که فکر نمیکنم.
اگر میخواهید دایرهی اعتبار خود را گسترش دهید باید یاد بگیرید چگونه با مردم برخورد کنید. در اینجا برای اینکه مهارتهای اجتماعیمان را افزایش بدهیم ۵ پیشنهاد داریم:
۱. جملهتان را با «شما» شروع کنید.
بسیاری از مردم همدردی را با همدلی اشتباه میکنند. همدردی کردن یعنی شریک شدن در احساس دیگران. اما همدلی یعنی از زاویهی دید مخاطب به ماجرا نگاه کردن. جملههای دلسوزانه از گوینده شروع میشود مثل «از شنیدن این خبر متأسفم.» یا «صمیمانه عذر میخواهم.» در حالیکه جملههای همدلانه مخاطب را هدف قرار میدهد مثل «شما باید به این موضوع افتخار کنید.» اگر میخواهید روابط را گسترش دهید، همدلی را امتحان کنید.
۲. از گفتگوهای معمول و رباتگونه بپرهیزید.
بهجای پرسش و پاسخهای معمولی نظیر «حال شما چطور است؟» «خوبم، شما چطور؟» سعی کنید احساس واقعی خود را بیان کنید. بعد از اینکه کسی حالتان را پرسید میتوانید پاسخ بدهید «مثل روزهای قبل خوب نیستم. دیشب کلی پول از دست دادم و چیزی جز جیب خالی برایم نمانده است.»
مثالهای زیادی برای یک گفتگوی مناسب وجود دارد.
۳. سؤال بپرسید، خودتان را مشتاق نشان دهید.
مردم علاقه دارند دربارهی چه موضوعی حرف بزنند؟ خودشان. پس هر چه بیشتر به حرفهای آنها توجه کنید، بیشتر به شما علاقهمند خواهند شد. بنابراین وقتی کسی با شما حرف میزند، شما خودتان را بیتوجه نشان ندهید.
۴. سکوت کنید و شنونده باشید.
یکی از چیزهایی که مرا آزار میدهد این است که مخاطب در میان صحبتهای گوینده حرف بزند. این حرکت نشان میدهد که مخاطب توجهی به حرفهای گوینده ندارد و فقط میخواد جواب او را بدهد. در این مواقع من سرعت حرف زدن خودم را کم میکنم تا ببینم طرف مقابل با من همراهی میکند یا نه!
درست این است که در لحظه با سکوت حضور داشته باشید و پس از پایان صحبتهای گوینده، پاسخ بدهید.
۵. تن صدایتان را کنترل کنید.
اگر فکر میکنید که صدای بلند و ملایم فرقی نمیکنند به تفاوت این دو جمله دقت کنید «باورم نمیشه تو این کار را کرده باشی» با صدایی ملایم و بیحس و « باورم نمیشه تو این کار را کرده باشی» با صدایی بلند و شگفتزده، هر دو تعجب را نشان میدهند اما با هم متفاوتند. فقط اینکه چه چیزی میگویید مهم نیست، اینکه آن را چگونه بیان میکنید هم مهم است.
این پنج مورد را در برخوردهای بعدی رعایت کنید، تأثیر اجتماعی آن را خواهید دید.
mbanews